Lokalizacja Jeziora:48° 36′ 59.86″ N, 23° 41′ 0.02″ E

Synewyr (ukr. Синевир) największe jezioro Ukraińskich Karpat. Zlokalizowane na wysokości 989 m.n.p.m., w obrębie Parku Narodowego „Synewyr” (ukr. Національний парк «Синевир»). Powierzchnia jeziora wynosi 5 ha, średnia głębokość 8-10 m, natomiast maksymalna – 22 m. Zlokalizowane na terenie rejonu Rejonu Miżhirskiego w Obwodzie Zakarpackim na Zakarpaciu.

Jezioro powstało w skutek potężnego trzęsienia ziemi około 10 tysięcy lat temu. Potężne osuwisko z kamieni zablokowało wąską dolinę lokalnego górskiego strumienia i utworzyło ciężki, kamienno-ziemny wał, który mały strumień nie był w stanie usunąć ze swej drogi. Misa jeziora (kocioł) została wypełniona wodą i tak powstał – Synewyr. Jezioro charakteryzuje się bardzo czystą wodą (woda zawiera srebro rodzime (Ag)). Zostało naturalnie zarybione i porośnięte roślinami wodolubnymi. Występują w nim liczne gatunki ryb, wśród których na szczególną uwagę zasługuje dwa gatunki pstrąga (jeden został sztucznie zawieziony, inny jest gatunkiem lokalnym):

1.      Pstrąg tęczowy (Oncorhynchus mykiss) – potocznie nazywany  „tęczak”. Naturalnie występuje w Ameryce Północnej, został sztucznie rozpowszechniony niemal do wszystkich krajów świata;

2.      Pstrąg potokowy (Salmo trutta fario) – gatunek ryby z rodziny łososiowatych, obejmujący kilka form różniących się cechami biologicznymi. Formy te – blisko spokrewnione z łososiem szlachetnym (Salmo salar) – wyewoluowały w wyniku izolacji geograficznej.

W akwenie mieszkają również raki, których obecność wskazuje na bardzo czystą wodę.

Jezioro mieści się w obrębie Parku Narodowego „Synewyr”, który swym zasięgiem obejmuje również lokalne góry otaczając tym samym jezioro i tworząc jego naturalną otulinę (wymiary około 30×20 km). Strome stoki gór porastają potężne jodły karpackie, których wiek jest szacowany na około 140-160 lat.

Park Narodowy „Synewyr” – utworzono w 1989 roku poprzez uchwalę Rządu USRR. Posiada powierzchnię 40 400 hektarów, z czego 5 807 ha – stanowi ścisły rezerwat przyrody. Do składu parku wchodzi Jezioro Synewyr oraz oligotroficzne górne torfowisko „Błoto Głuchania” (ukr. Болото Глуханя). Park narodowy powstał w miejscu już istniejącego od 1974 roku Regionalnego Parku Krajobrazowego „Jezioro Synewyr” (ukr. ландшафтний заказник загальнодержавного значення „Синевирське Озеро”).

Lokalna ludność, stworzyła kilka legend związanych z historia (genezą) Jeziora Synewyr, tłumacząc w taki sposób zjawiska geologiczne. Jedna z legend to:

Legenda:

… dawno, dawno temu, jezioro Synewyr, powstało ze strumienia łez, córki lokalnego hrabi. Córka tego hrabi, miała na imię „Syń” (ukr. Синь). Syń, płakała, bo utraciła kochanego, biednego chłopaka, pasterza owiec o imieniu „Wyr” (ukr. Вир). Zabito go na zlecenie hrabi przy pomocy kamienia, za to, że miał prostackie i chłopskie pochodzenie. Ze strumieni łez utworzyło się jezioro, a lokalna ludność nazwła go „Synewyr” – od imion „Syń i Wyr” …

W XX wieku, architekt Jurij Solomin (ukr. Юрій Соломін), wybudował przy jeziorze punkt widokowy. Przy tym punkcie widokowym, rzeźbiarze Iwan Brodyn oraz Mychajlo Sanycz (ukr. Іван Бродин і Михайло Санич) wyrzeźbili i zamontowali dwa duże posągi, które przedstawiają sobą „Syń” i „Wyr”. Wysokość monumentalnych rzeźb wynosi 13 m.

Ciekawostką jest fakt, iż jezioro czasem nazywane jest – „Morskie Oko”. Nazwa pochodzi od lokalnych spostrzeżeń ludności. Patrząc na jezioro z pobliskich gór widać „Oko”. Spostrzeżenia: PIERWSZE -> Błękitna tafla wody – jak morze; DRUGIE -> Jezioro dookoła jest porośnięte jodłami, które rosną na brzegu przy samej wodzie – jak rzęsy; TRZECIE -> Mała wysepka na środku jeziora, o kilkumetrowej powierzchni – jak źrenica oka.

TAGI ARTYKUŁU

jezioro, Karpaty, park narodowy, rezerwat, Synewyr, Zakarpacie