Czerniowce to oczywiście serce dawnej Bukowiny. A sercem Czerniowców, a raczej jej perłą można z pewnością można nazwać dawną rezydencję metropolity Bukowiny i Dalmacji, piękny kompleks architektoniczny należący do spisu dziedzictwa UNESCO.

Aktualnie w rezydencji mieści główny kompleks Czerniowieckiego Uniwersytetu Narodowego im. Jurija Fedkowycza (ukr. Чернівецький національний університет ім. Юрія Федьковича).

Rezydencja zbudowana według projektu i pod kierownictwem czeskiego architekta J. Gławki.

Zespół architektoniczny został wybudowany w 1864-1882 na miejscu starej rezydencji, zbudowanej w latach 80. XVIII w.

Znajduje się na wzgórzu, przy rzece Prut, rezydencja jest frontem zwrócona ku miastu. Pod koniec. XIX w. wierzchołek tego wzgórza, znajdujący się za ogrodami rezydencji, nazywano Habsburgskim Wzniesieniem. Na budownictwo było przeznaczono 1,75 mln złotych, a samo budownictwo było inicjowane biskupem Eugeniuszem Hackmannem.

Zespół jest w stylu neoromańskim z motywami i formami architektury bizantyjskiej, oraz  dachówka odtwarza kolory i motywy sztuki ludowej w Bukowinie.

Rezydencja składała się z  głównej rezydencji biskupa (pośrodku), seminarium z cerkwią (po lewej stronie) oraz klasztoru (po prawej stronie),  a  za rezydencją biskupa znajduje się duży i ładny prywatny ogród.

Rezydencja została silnie uszkodzona podczas II wojny światowej, biskup przeprowadził się do Rumunii, a w latach 1957 – 1964 rezydencja została odrestaurowana i przeformatowana na siedzibę Państwowego Uniwersytetu Czerniowieckiego.

Poniżej galeria zdjęć z rezydencji, w której byłem na początku jesieni.

TAGI ARTYKUŁU

Czerniowce, UNESCO, zabytki